Güçlü Kadınsın Sen Şiiri - Yasin Kartal

Adını hiç söylemedim gecelere,
küslüğün bıraktığı aldanmışla kaldım öylece.
Kavga etmedim
ve hiç de gürültü çıkarmadım senden sonra gözyaşlarımla.
Avuçlarımın alacağı kadar mutluluk aldım,
mutluluğu satışa çıkarmış dükkanlardan,
taşmasın ve sıkarken dökülmesin diye de
fazlasını ardımdan gelene bıraktım tezgahlarda.
Kitaplar okumaya başladım ama yalnızlığımın olgusundan değil,
acımı dindirecek ve acıma ortak sözler arayışındaydım.
Sen şeritli gözyaşlarımı süslüyordu,
çaresiz sokağımın lambasından, odama sızan ışığı.
Belki de sebebi vardı yanışının,
gecenin geldiğini sokuşturuyordu gözlerime acımasızca.
İnsanların ayak sesleri gidişini hatırlatıyordu bana,
sanki eski arşivlerden hâlâ gün yüzüne ulaşmamış muhteşem Mozart notaları gibi,
hem sabaha doğru da bir ben kalmadığımın varlığını imgeliyordu kulaklarıma.
Geride kalmış hatıraların:
betimlemeyle vurgu yapılmış kısa bir yazıyı canlandırıyordu.
Adını gizli tuttuğum,
kalp himayemdeki asılsız hikayemsin sen benim.
Gel kelimesi daha da yakışmaz gidişine, zaten
gittiğin yolu da yarılamışsındır sen, sen güçlü kadınsın.
En azından, ben güçlü olduğunu hatırlıyorum hâlâ.