Güçlü Kadın Şiiri - İrem Aslan

Yüreği rüzgarda pır pır sallanan yaprak aslında
Gördükleri dağ ,yıkılmaz,sarsılmaz bile fırtınada
Bir de sıfatlar eklenmişse anne diye adına
Iskalamaz dost bıçağı ,ne solunda, ne sırtında…

Özgüveni ihtişamlı ya derler,odur en güzel elbisesi
Herkes yakıştırır ki ,o bir ekol ,güzellik abidesi
En büyük düşmanı hisleri,kahreden gece nöbetleri
Sanki dadılarla büyüyen, annesinin prensesi

Kaç vurgun,kaç soygun kaç deprem geçirdi bilmeden
Hissetmedikleri bir acının üzerine ,bin yorum ekleyen
Tek başınalığın ıssızlığını,yalnızlığına göğüs geren
O ürkek bakışlarında ,hep güven enkazı yinelenen
Dikenler üstünde yürüyüp,acımadı diye geçiştiren .

Ahh güçlü kadın,savaşlarında bile çırılçıplak kalkansız ya,
Bismillah deyip tevekküle sarılır,Yaradan aşkıyla
Mecburi acılarla ,adına kader dediğimiz yazıyla,imana
Bilmiyorlar,gülüyorlar ,yaşadığını sandıkları hayata .

Güçlü kadın ya,Ellerini açtığı tek yer dua ,
Acizliği secdede, Rab’ine minnet eder usulca
Gün olur zaman döner kınadıkları şeyi yaşar insanlarda
Tek dileğim inancının dışında herşeyi unutsa da
Rabbim sırtındaki izleri ona hiç unutturma…