Hayır!
Güçlü değilim eskisi kadar..
Hayat o kadar yıprattı ki beni, rüzgara karşı direnemiyorum..
Kanatlarım kopmuş bir kere ne yapayım..
Savuruyor artık rüzgar her esişinde farklı menzillere..
Sürükleniyorum bende rüzgarla birlikte..
Bekliyorum birgün birisi çıkar tutar elimden kolum kanadım olur diye.
Ama olmuyor, kimse kırık bir kanadı sarmak istemiyor.
Sonra tekrar savruluyorum rüzgarla beraber.
En son rüzgarda fırlatıp atıyor.
Anlıyorum ki çaresi yok bu yalnızlığımın.
Alakasız şeylere ağlıyorum.
Rüzgar da savurmuyor artık..
Ve birgün senin gibi,
Olduğum yerde..
Bir ağacın dibinde
Kayıt Tarihi : 2.4.2012 11:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!