Beni de götürür müsün yanında
Şu rüzgarlı, sarp kayalıkların olduğu yere,
Azgın nehirlerin köpürdüğü yamaçlarında…?
Oradan aldığın bir avuç suyu
Akıtır mısın yudum yudum boğazıma?
O zaman ben de tadarım belki
Yürek yangınlarını söndüren
O gönül ferahlığını.
Senin nereye gitsen yanında götürdüğün
O bakir toprak
Bana da geçit vermeye başlar…
Dikenler kanatamaz olur ellerimi,
Artık o kadar kolay yanmaz canım.
Güçlenirim gitgide, büyürüm.
En çok da yüreğim…
Sığamaz olur bağrıma,
Uçar kanatlanır.
Öyle her şeye sızlamaz artık.
Yukarıdan bakınca
Küçülüveren her şey arasında
Kocaman kalabilen acılara ağlar yalnız.
Aşkın aralarında minicik kaldığı
Gerçek acılara…
Kayıt Tarihi : 6.9.2011 22:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
üstün anlatımıyla
okuyucusunu yormayan
değerli bir eser olmuş
yazan elleri kutlarım
TÜM YORUMLAR (3)