Gücenmiş SevdaM Şiiri - Abdülkadir Selçuk

Güzel kız!
Biri yakmış gönül şehrimi;
Issızlık çökmüş içime,
her taraf viran.
Talan edilmiş yağmalanmış.
Dorugunda en güzel duygular
selvi misali baltalanmış!
Ve gücenmiş sevdam.

Savaştan çıkmışcasına,
huzur beklercesine,
bir kenara çekilmiş,
gücenmiş sevdam.

Sevmeye, sevilmeye
mutluluk bildiği, vazgeçemediği
gerçeklerden sarsılmış, yıkılmış.
Nitekim
gücenmiş sevdam.

Ve!
Bu şehrin yaraları sarılmadı güzel kız!
Sarılacak gibi de değil.
Sırtından vurulmuş dost gibi yaralı!
Bunun içindir ki; gönül bağlama!
Kalmadı içimde sevgi tomurcuğu ki;
seninle yada başkasıyla yeşersin!
Bir kere gücenmiş sevdam.