Güceniklik Maskesi Şiiri - Önder Karaçay

Aşk cemresinin duygusu düştü mü yüreğe
İnsan gelecek zamanın
Beklentilerine ve huzursuzluğuna
Yenik düşer

Ne kadar sarıp sarmalasak da,
Ne kadar sevip bağlansak da,
Sevdiklerimiz de gider

Hangimiz kendimizi
Zamana teslim etmektense,
Bir yarıma aşkla teslim olmayı istemeyiz ki

Tutku denilen duygu
Zamanın ‘çürüten’ etkisine karşı,
Verdiği savaşı kaybederken

Bu yüzden
Mağlup sayılırız hep

Yine de hayatın cilvesi çok,
Adımızı aşkla söyleyenler de çıkar.

Uğurlama sahnesi gevşiyor gözlerde,
Büyülü anların son durağı sözlerde

Birisini sevmemizin arkasında
Her zaman masum dinamikler yok ki

Bazen kendimizi sevmek için seviyoruz
Bazen yalnızlığımıza katlanamadığımız için
O boşluğu doldurduğumuzu sanıyoruz

Bazen diz çöktürmek, boyun eğdirmek için,
Bazen sevgi çalmak, sevgisini kaçırmak için
Seviyoruz rolünü oynuyoruz

Kendimizdeki eksikliklerin gediklerini
Başkalarının varlığı ile tıkamak için,
Başka zamanların yaralarına merhem arıyoruz.

Oysa ilham cemresi
Değerini bilecek bir yüreğe düşer,
Gerisi güceniklik maskesi

Önder Karaçay