Gücendim Yıllar Şiiri - Aysel Tarcan 2

Sisli hatıralar, yorgun kalbimde
Hiç acımadınız, gücendim yıllar
Puslu fotoğraflar, yıl yıl albümde
Hiç acımadınız, gücendim yıllar

Dirhemle şans tonla dertler verdiniz
Yâdel yoluna al halı serdiniz
Söyleyiniz yıllar, nedir derdiniz?
Hiç acımadınız, gücendim yıllar

Sular gibi coşup, akamaz oldum
Gönüllere girip, yakamaz oldum
Aynalara küsüp, bakamaz oldum
Hiç acımadınız, gücendim yıllar

İnleyen namede, sazda ezgiler
Her veda sonunda, yüzde çizgiler
Yarabbim değişsin, bedbaht yazgılar
Hiç acımadınız, gücendim yıllar

Hapsolmuş yürekle, düştüm yollara
Gücendim dostlara, haktan kullara
Şahşahalı dünya, taktın pullara
Hiç acımadınız, gücendim yıllar

Mor şebnem derledim sararan gülden,
Eylül’e döküldüm bir kuru daldan;
Ezelden ebede uzanan yoldan,
Hiç acımadınız, gücendim yıllar

Ya Râb kulun muyum? Bileyim artık
Değiştir bahtımı, güleyim artık
Ya da al canımı, öleyim artık
Hiç acımadınız, gücendim yıllar

Aysel Tarcan