Gücendim Sana
Ölmüşsün…
Duymamışım selânı,
Sabah Ezanı'na karışmış adının her harfi.
Müezzin,
Ruhunu Yaradan' a teslimini hecelemiş.
Rüyâmda yankılanmış gidişin,
Ölmüşsün…
Bensiz yaşadığın onca zamanı,
Olmadığım uykularını,
Kimbilir kimlerle oturduğunu bilmediğim,
Rakı sofralarını da ardında bırakıp,
Zemheri ayazda son yolculuğa çıkmışsın,
Gücendim sana…
Sen bildiğim yıldızların yüzü kararmış bir bir,
Adın olan çiçekler çürümüş,
Toprağına karışıp, sana ulaşmak için.
Gözlerimin karasında nicedir bulamıyordum seni,
Dalgın çıkıyordum ömür merdiveninden,
Niyesini bilmeden, üşüyordu sol elim.
Sen;
Yalan ağzını öptüğüm,
Sevdam,
Aymazım…
Kalbimde ölmüşsün,
Gücendim sana…
Seda YIKILMAZ
Seda YıkılmazKayıt Tarihi : 29.2.2024 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!