Gücendim Sana Şiiri - Sabiha Serin

GÜCENDİM SANA

Yine bir suskun gecenin gizeminde,
İstemiştim seni taşımak mısralarıma,
Ama öyle gücendim ki ben sana
Yazamadı kalemim lal oldu dilim
Sana olan bu ölümsüz sevgim
Senle çarpan bu yorgun yüreğim
İstemese de artık gücendim sana
Neden diye durma, haydi sorsana?
Sanki bir kabus gibiydi sözlerin
Unut artık git, der gibiydi dillerin
Kırılmış gemimi bu limanından
Götürmemi istedin sandım, bir an
Gömecektim sevgini, mavi denizlere
Hissettin mi o an senin için akıttığım
Birkaç damla sevgi dolu gözyaşlarımı
Söylesen de bana o tatlı dillerinle
Delicesine sevdiğini anlatan sözlerine
Nasılda inanmayı isterdim, bir bilsen
Oysa artık şimdi, gökyüzündeki maviler
Sanki kapkara bulut oldu bakışlarımda
Solmasını istemediğin gözlerimde
Kalmadı bir mum ışığı kadar ışıltı
Sevgini artık yazamayan kalemimle
Sustu kelimelerim yutkundum dilimde
Anlasam da uyanıp düş olduğunu
Yinede söylüyorum sana duygularımı
Hayatta tek sevdiğim sendin unutma
Ama istemesem de gücendim sana

Sabiha Serin