Gücendim ben Şiiri - Ergün Bektaş

GÜCENDİM BEN

Çok şeyler yaşadım diyorsun
Ne yaşadınki sen,
Sabahı olmayan gecelermi gördün
peş peşe sigaralar içip
Kıvrılıp bir köşeye içine içine ağladınmı sende,
Kafanı duvarlaramı vurdun
Sıvası dökülene kadar yumrukladınmı hiç,,

Yüreğinde kızıl akşamlar oldumu hiç
Acılar bedenini kapladımı seninde,
Her şeye ve herkese isyan ettinmi hiç,
Günlerce karanlıklara sarıldınmı
Al canımı Yarâb
Al canımı diye yalvardınmı Yaradana hiç,,

Yağmuru kesilmiş nisanlar
Çileli kış aylarına bürünmüş temmuzlarım var benim,
Ana tarafından sevilmemiş
Kardaşlardan yana yüzü gülmemiş
Aşka inancı kalmamış
Kara bahtım
Şanssız bir yüreğim var benim,,

Doğma ey güneş doğma
Yeni bir güne ne katlanacak gücüm
Nede yeni bir acıya dayanacak takatim var benim,,

Bulutlarım dolmuşta yağamıyorum bir türlü
Oysaki
Susuz çöllerim
Sararıp solmuş otlarım var benim,,

Gücendi
Gücendi yüreğim gücendi
Meyvesiz bağlarıma
Dalı yaprağı olmayan ağaçlarıma gücendi,,

Ben bir garibim
Duygularım sözlerim kesmez kimseyi,
Kanunu varken
Uygulanmayan adaletsizliğe gücendim,,

Ölümü kim ister benim gibi böyle içten içten
Canımı bir türlü almaya gelmeyen
Azrâilede gücendim,

Gücendi yüreğim gücendim ben,,

Oy'oy'
Dağlarım dumanlı benim
Yüreğimde ise her akşam yangınlar,
Sazımdan sökülmüş türkülerim
Kalemi kırılmış şair gibiyim
Dağlarda biten sahipsiz otlar gibiyim
Ötmeyi unutmuş bülbülüm ben,

Gücendi yüreğim gücendi
Gün yüzü görmeyen bahtıma gücendi,
Fitnenin yüzünü doğru bulan
Bu zamana gücendi,,

Kalk gidelim ey yüreğim kalk gidelim buralardan
Ne dağında gözüm var bu dünyanın nede bağında,
Çarkı kırılmış
Adalet şirazesi kaymış bu düzene gücendim,,

Ben gidince
Ardım sıra açsın çiçekler
Karları erisin temmuzların
Yağmurları yağsın nisanların,
Yavrusunu irdeyen analar utansın
Nezaman akşamlar kızıl olunca,,

Ölürsem şayet
Bekletmeyin beni bir an önce gömün toprağa,
İstemem helâllik falan
Ben bu aleme gücendim bir kere,
Kul hakkım haram olsun
Duyanlar duymayanlara söylesin,

Haram yiyenlerin dilinde Allah,
Doğrunun dürüstün itibarı kalmamışsa
Mertlik neylesin
Yiğitlik neylesin,,

Ey beni uykusuz bırakan zalim geceler
Sizlerde gidip yatın artık
Benden alacağınız bir şey kalmadı ne yazık,
Beni sizinle baş başa bırakan
Bir türlü bana gelmeyen o huzura gücendim,,

Düştüğümü görüpte sırtını dönen arkadaşlar ve dostlar
Benim içine atıldığım bu kuyuyu unutmayın
Birgün gelecek bu kuyu sizlerede lâzım olacak,
Şu okunan Ezanlar şahit gücendi yüreğim
Yüreğim gücendi gücendim ben
Gücendim ben,,

Şiir yazarı
Ergün Bektaş