Güç , hasret , bitmez ek : rüya

Ayse Gül Kaya Demirel
88

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Güç , hasret , bitmez ek : rüya

temizlenmis bir kizin günlerce yok etmeye çalistigi hirsi
küçücük bir intihara sigmak isteyen çabasina silah çekerken
günü bir kez daha diline aliyor.

yüzümde yazili ise sicilim; yabancilarin adayiyim
sehir aralarindan, kiliselerden belli etmedim
yanik sesimle dinle almanci : ana dilimi kullanmayi bilirim,
can kurtarmayi da ,en çok çekerken kendimi görkemli sürgüne
artan gün kalir bana hediye bu nasil bir veda hayata...

kaç kisiyle yürüdüm yalana
bir gerçek ten vardi günlerce
siradan suçlar bunlar hani masalarda dogan anneler
degil mi gerçek ten günlerce sürendir kokusu sakli olandir onlarda

bugün o gerçek tenlerden biriyle oturdum.
ruhuyla biraz agladim bitmeyen yolculugumdan anlattim
kaldirima oturdum düsen taslarimi saydirdim
digerlerine soguk günümü fotografa çektirdim ..

mevsimler dolaniyor dilime
türkçe olmayan kelimeler
alman yüreginde ölenler bilinsin lokumlarla bekliyorum tarihi
sabah sabah yaniyorum oksadigim asil aksami özenle ariyorum
canima, benligime, günüme, yüregime yagmaliyorum dumanli sarkilari
istegim hasretten öte bir aci yani hayatin istegi sicak degil bügünlerde
çadir arasi suratsiz günüm böyle kor mu yüze batacakti..

bahari sevmisim, günlerce izledigim çocuklari ,
insanlarin gözlerini, yoluma yem koyan kitaplari
saçlarimi, omurgami, organlarimi
yirtan yilana asik olmusum damarim patlamis deliren delirene

hayatin betonu karsimdayken nasil kurtaririm bir çocugu
bir ben yasiyorum acisini bu sefkatin vurdugu kani
agit akiyor gözlerimden kemerim kayiyor gün batimina dogru
iki kelime geçer agzimdan gölgeye kaçarim
hançer gibi gelir ecel eminim gün sayiklarim

güç ve hasret bitmeyen yolculugum
kirazlarin saçlarimdan döküldügü nedeni

kaçagim, kaslarimin siyahi gibi sivri çeken günleri
gün, donarim gözlerimin sir vermedigi üç tasimin sikintisi

iklim degisiyor hüzünden kalkamiyoruz
isiklar da söndü gün batiyor düstügümüz yer ülkemiz olsa ..


ülkemde olsaydim günahim,sevabim asik olurdu adimi seçen günüme
ve tarifsiz bir mektup yollardim tek heceli gecelere ve yurtdisina tükettigim kanimi, oyunlarimi birlestirip dalgalarla sürgüne çekilirdim.
daglarda çocuklar gibi oynardim, kim bilir ters giden nehirlere
yürek atardim, büyürdüm, belki daha çok yakisirdim ölüme ..

kolleksiyon kuruyorum geceleri darmadagin bedenim
aynam bir biçimde seytan sarap tadinda ben se dövülmüs ,
hayatin agirligini tasiyamayan , bütün varligimla birlikte bir tövbe.

geride kalan çiglik bir dua dilimde okudukça bir seyler olacak gibi
bogazim yirtilmadan denilmeli iste sari bize kirli son sözümüz dünya
omuzum sakince elime iniyor anka uçuyor gözlerimin derinliginde
avutacaksin beni, gün bilmez dogmayi, bilirsin tersine çevirilmis sehir ..

.. : “ruhumla denklesen kiz birlikte gün batiminda sansimizi denemeyi, birlikte çiplak süreleri yüzümüze sivamayi istiyorum. denizden baslayip daglara, dalgalara, kanlara, ölüme, sonsuzluga göçmeyi ..dilimize degmeyen biberleri denemeyi , denizi, günesi, izdirap sesini ,hasreti, atesi diliyorum.bir daha deneyelim.. “

.. : “ruhumla denklesen nü kizi gün batiminda kader belli mi olur
düstügümüz yer aptal parki mi sayilir arkamizdaki hayatin adi sahit midir.her günde titreyen ellerimiz isyani mi çeker. ihanetsiz bir gün bekler mi bizi .gözlerimizde gülmek bilmeyen kaçaklik yakisir mi yüzümüze.canimizin yandigi yeri deniz mi saklar ..ki arada bitmek bilmeyen sorular sigmis gün batiminda dünyaya. bize artik son sefkat düser. küçük bir söz belki ama sefkati yüksek olan : ferahliktir kötülügümüzü gizleyen...eminim.”

Ayse Gül Kaya Demirel
Kayıt Tarihi : 26.10.2017 11:36:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ayse Gül Kaya Demirel