Güç Şiiri - Can Carmen

Koştun bana
Topukların kalçana çarpa çarpa koştun
Öyle güzel hissettim ki bunu bakışlarında
Yorgun provalarında hayatın
Sahneden hiç inmek istemedim
Senin sayende

Verdiğin suflelerin zifiri karanlık sokaklarıma ufak levhalar olacağını
Hiç tahmin etmezdim
İhtiyacın olmasa da ihtiyacım olmasa da koştun
Soluğunun ciğerlerine dolup taşacağını,
Bazen yetmeyeceğini bile bile hem de

Alkışlarla takdir edilmek sanıyordum derdimi
Reveransımla dalga geçmene bile aşık olacağımı yeni öğrendim
Senin sayende

Oyun sonuçta derdim
Ama bitti, verildi selamlar
Kimileri hayranlıkla kimileri alaşağı edici kahkahalarla sonlandırmamı bekledi sahnemi
Ama sen...
Yepyeni yalanıyla yazılmış çoktan belli senaryoları tekrar oynama gücüm oldun.