Güç Şiiri - Gökhan Şahin

insanın güç sandığı
hayatını boğan
kabuğudur aslında
beton tavanlı
dört duvardır
insanı karanlığa hapseden
insanın güç sandığı
körlüktür
göze çekilen perdedir
insanı sevdaya kör kılan
insanın güç sandığı
en zayıf yeridir aslında
yıkıldığında
bir daha inşa edemediği
güç çaresizliktir aslında
kalın bir kabuk
hayatı yaşadıkça
dahada kalınlaşan
güçlenen
ama güçleşen
insanın güç sandığı
camdan sırça köşküdür
bir taş ile
tuz buz olabilen
asıl güç
kaybedecek bir şeyi olmamaktır
ve ağlamaktır