Guburlu Şiiri - Abbas Paksoy

Sen de, hain şeytan’a uydun.
Kendi yavrunu, kendin soydun.
Sana, binlerce yuhlar olsun.
Adaletin buysa, Guburlu.

Mezarına; Yılanlar dolsun.
Akrepler; Sakalını yolsun.
Sonun; Firavun gibi olsun.
Adaletin buysa, Guburlu.

Nasıl Müslümansın, Guburlu.
Bütün işlerin de, cuburlu.
Balçık, batak, mırık, çamurlu.
Adaletin buysa, Guburlu.

Öldün gittin işte buradan.
Yakanı bırakmaz, yaradan.
Sual sorar, kuruş paradan.
Adaletin buysa, Guburlu.

Diz çöküp ağladı, masumum.
Mal-mülk hep gitti, dedi; Nedim.
Baş hâkim’e, havale edim,
Adaletin buysa, Guburlu.

Öldün, bin kez daha ölesin.
Haklar; Yerde kalmaz, bilesin.
Mevla’m; Cehennem’i dilesin.
Adaletin buysa, Guburlu.

Cümle alam, şahit olaya,
Layıksın, her türlü kalay’a.
Dilini, kangallar dalaya.
Adaletin buysa, Guburlu.

Paksoy’um, dinledi olayı.
Boşanmış, senin din’in yay’ı.
Herkes alacak, hakkı-payı.
Adaletin buysa, Guburlu.