Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Bu şiir muhterem Seyit KILIÇ beyefendinin “Yar” isimli şiirine nazire olarak kaleme alınmıştır.
Saygılarımla...
YAR
Bezm-i yarda kim çekinir bedelden
Bela dedim atıldım belaya yar
Ayrılık badesi içtim güzelden
Müptelayım ney gibi vay vaya yar
Hicran odu her yanımı dağladı
Çeşmim yaşı ırmak oldu çağladı
Beni tutup bir kafese bağladı
Hayran oldu saldığım sedaya yar
Bir kalp verdi sevdasını duyurdu
Derde saldı sabır ile doyurdu
“Rehnümâmı tâkip eyle” buyurdu
Yoldaş oldum Zümrüdüanka’ya yar
Panikledim unuttum maksadımı
Kurtlar yedi yâre inkıyadımı
Tamamlayıp ateşle irşadımı;
Davet etti cenneti âlâya yar
Ne ektiyse onu biçermiş eken
Gül derermiş bahçesine gül diken
Vuslat meyvesine çok hasret çeken
Muhabbet ekermiş bu mezraya yar
Günden güne çürüdükçe şu kafes
Ruhumda bir telaş, iştiyak, heves
Çamura yatıyor nefis mülevves
Gitmek istemiyor maveraya yar
Gittiği yol uygun değil merama
Tövbe eder yine düşer harama
Yakışır mı âşık olan adama?
Evvâhî meyyaldir mâsivâya yar
22/10/2010 – Evvâhî*Osman ŞENER
