Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
NE BİR MENDİL VERDİN NE DE BİR VEDA BUSESİ
Şiir dediğin şey,
Dağdan dağa savurduğun efkarmış gülüm!
Savuruyorum işte,
Aklımdasın,
Lakin yanımda yoksun!
Ne mendil verdin,
Ne veda busesi!
Çekip gittin birden be zalim,
Çevre ateş içinde,
Ateşin içinde kalmış,
Akrep gibi şimdi benim halim!
Keşke,
Hiç büyümeseydim diyorum bazen!
Tek dizimde ki yaram olurdu,
Sevdim de halt ettim,
Şimdi kangren her yanım!
Öyle de çabuk geldi ki,
Gönlüme şu zemheri!
Gidişinle,
Gönlüm buz tuttu o saat!
Yüreğimin kulakçık ve karıncık saçağında,
Bilek gibi buzlar sarkar,
Ne olacak şimdi?
Hasretimi sana,
Kendi dilimde anlatamıyorum!
Sarkılardan,
Ödünç kelime alıyorum şimdi,
Gülüm kollarım özlüyor seni!
Resmine bakıyorum,,
Gülüşünü yerim senin diyorum!
Sonra yeniden cebime koyuyorum,
Cebim dediysem hani,
Kalbimin üstündeki olana canım!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
13.02.2016
