Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
CƏ FƏ R CABBARLI
Buraxınız seyr edeyim, düşüneyim, okşayayım,
Şu sevimli, üç boyalı, üç manalı bayrağı.
Meleklerin qanadı mı üzerine gölge salan?
Ne imiş bu, aman Allah? ! Od yurdunun yarpağı!
Göy yarpaqlı, al çiçekli, yaşıl otlar topası mı?
Hayır, hayır! Çiçek solur, otlar yerde tapdalanır.
Fakat bizim bayrağımız yüceleri pek seviyor,
Yıldızlardan, hilalden de yükseklerde fırlanıyor.
Gölgesinde ay eyilib bir gözeli qucmada,
Qucuşaraq sevdiyile yükseklere uçmada.
Şu görünüş bir ananın şefkatine okşuyor,
Düşündükçe zevklerini, vicdanını okşuyor.
Bu ay, yıldız, boyaların kurultayı ne demek? !
Bizce böyle sevilmek!
Bu göy boya- Göy Moğol'dan kalmış bir Türk nişanı,
Bir Türk oğlu olmalı!
Yeşil boya- İslamlığın sarsılmayan imanı,
Yüreklere dolmalı!
Şu al boya- azadlığın, teceddüdün fermanı,
Medeniyyet bulmalı!
Sekkiz uclu şu ulduz da sekkiz harfli OD YURDU!
(eski yazıda Od Yurdu şu sekiz harfle yazılır:
elif-vav-dal ya-vav-re-dal- vav- Nazım Muradoglu)
Esaretin gecesinden fırsat bulmuş kuş gibi,
Seherlere uçmuştur!
Şu hilal da Türk bilgisi, düzgün sevgi nişanı,
Yurdumuzu qucmuştur!
Allah, emellerin edib şu bayrağı intikal,
Birer-birer doğru olmuş, bir ad kalmış: İSTİKLAL!
Yüreğimde bir dilek var, o da doð ru kesilsin, O gün olsun bir gök bayrak TURAN üste asılsın!
__________________
