maden ocağı kara gözlerin
hem tehlikeli hem telkin
söyle seni nasıl terk ederim
direkler aciz
direkler nasıl inliyor
ve bir köstebek öyle cesur
öyle kahraman ölümü bekliyor
gidemedim
elim yüzüm kara
kapkara
boncuk boncuk siyah ter
boncuk boncuk siyah kehribar
koptu yüzümde ipim
ve bir ses sözünü daima dinlediğim
ama tanımadığım bir ses
beni tutar sana sevk eder
ben buna âşk mı ölüm mü demeliyim
kanadını kaybetmiş güvercin
toynakları sökülmüş at
gözleri kör olmuş balık gibiyim
işçilerde çığlık
işçilerde yılgı
konuşsana kara elmasım
güzel gözlerinde hani kim kaldı
her köşede çatlak
her köşede hâin sızıntı
madencinin en azılı düşmanı
en muhatara silah sarmıştır etrafı
sigara çekti canım
ve küçük bir çıngı
olağanca hızla
tutuşturur etrafı
ölüm çekti canım
ben
gidemedim
08 Temmuz 2001 Pazar
(2002 gittin şiir kitabından)
Kayıt Tarihi : 6.4.2018 02:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!