Griye çalardı kış.
Biz bağırırdık; gök gürlerdi o zaman.
Biz sustuğumuzda susardı suskunluk.
Bir kampus avlusunda
Griye çalardı aşkın rengi.
Griye çalardı kışın rengi büsbütün.
Platonik bir elektriklenmesiydi aşk.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta