Griye Çalar Akşam

- Demirci'de (Köyüme)

Demiri öğütsen hani, savursan
Ancak bu kadar griye çalar akşam

Tam da ikindinin sırtını döndüğü
O, küskün vakittedir zaman

Süslenir yıldızlar hayat-ı şeb için
İşte o an gök mavidir diyemezsin
Cilvelenme vaktidir gayrı
Gizemi renginde saklı, dönek ufukların
Ufuklar şöyle dursun demek ne mümkün
Bir hatırı vardır mazbut dağların

'Üçbaşın Göğüs' derler
Hani 'Göğüsün Pınar'
Ben ‘Eski’lerin yalancısıyım
Nasılda bulmuş ama adam;
Ha pınarın göğsü!
Ha göğüsün pınar
Gerçi ikisi de aynı akşama çıkar

Parmak uçlarında cılız şırıltılar
Derecikler suskun mu ne?
Yok, daha neler...
Bir vırıltıdır tutturmuş gidiyor
Sakar kurbağaların hoyrat düeti
Ve yanı taşında!
Kör çekirgelerin senfonisi
Cızırtıya inat raks eder kırlangıçlar
Şunun şurasında geceye ne kaldı ki

Yine motif derdinde
Yorgun Demirci’nin sırtındaki
Koca kıvrımlar
Bu işin bir adı olsun
Yoksa yazmaya ne hacet var
Gün boyu sarı başak aynası…
Gece denk gelirse
Kuyruklu yıldız kayması
Dedim ya, motifin bir adı olsun
Akşamı hiç sorma, o da bize kalsın

Akşam demişken, unutmadan
Arada bir şu Eldivan kızarmasa!
Oyunbozanlık yapmasa yani
Yani çalıvermese rahmetimizi
Demirin grisine daha bir çalacak ya akşam
Aydos’a güç yetmiyor ki
Zaten ben kendimi bildim bileli
O’nun en merhametli yanı
Yer’e ‘gök’ düşmeye görsün
Apar topar emzirmektir Eldivan’ı

Neresinde kalmıştık Demirci’de akşamın
Ha şunu da demeli, mecburen
Tutar sancısı öğlenin akşama geçerken
Ve her ikindi sabaha öykünür
Sabaha şems, ikindine kamer doğarken

Yoksa kalleş olmasın birileri
Akşam olunca, yani birazdan
Eser kalmaz rençberin tozlu yorgunluğundan
Ve yankılanır nasırlı ellerin siperinde
“Bir ay doğar ilk akşamdan geceden…”

Sonra demiri öğütsen hani, savursan
Ancak bu kadar griye çalar akşam

Nevzat Bayramoğlu Hürdemi
CopyrighT © bakyeter.net