Griye Çalan Şiiri - Aytaç Korkusuz

Bazen kendime soruyorum,
tam olan neydi ki bende?
Eksiklerle büyüdüm,
yarım kalan cümlelerin gölgesinde,
suskunlukla çoğaldım.

Ne tamamlanabildim,
ne de yarım kalmayı becerebildim.
Boş kalan yanlarımı,
acıktıran yanlarımı;
dolu kısımlarımı,
ama acıtan yanlarımı
yarıda bıraktığım için
içimde bir yerlerde saklı kalan
her şeyin yükünü taşıyorum.

İçimde bir boşluk var,
susarken büyüyen,
konuştukça eksilen…
Her şeyin yarısı ben,
her şeyin yarısı kayıp.

Yarım kalan her yanım,
eksik kalan her sözüm
bir gün tamamlanır belki.

Her eksik, bana ait bir renk;
maviden griye çalınan
bir özlem gibi.