Suları sıkılmış,
adını yitirdiğim,
... ve güneşin kucağında kaybolan pembe gecenin karnında;
son damlaları da ben yutayım diye çabalayan kum tanelerinde; kuru kum tanelerinde yürüyebilmenin hayalini kuruyorum...
Güneşe dokunmanın, ona sarılmanın imkansızlığında, kendime imkanlar yaratıyorum...
Gözlerimde biriken küçük su damlalarında...
Hayır!
Bilemediklerim de saklı, biliyorum,
Bilinmeyenlere dalıp,
gerçeği aramanın cesur tebessümü benimkisi.
Çareler, çaresizlikte saklıdır diyor
Ben mi?
Hangi ben?
Kayıt Tarihi : 1.3.2005 13:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
..
TÜM YORUMLAR (2)