Gri'p Şiiri - Necdet Arslan

Adını unutturma bize
Söyleyemediğimize say mumun telaşını
Betonu ve demiri üşütür yel
Nicedir sevdaları yırta yırta tükeniyor seyir defterlerimiz
Taşın üstündeki kınaya hüznünü bırakmasan olmazdı sanki
Karanlıkların arşınlandığı dehlizlerdeyiz
Üstüne üstlük duldasında gözleri kartalların
Utandığımızdandı yanar döner parmaklarımızı saklayışımız.
Iskalansaydı şu gözlerdeki derin kuyulara bakışlarımız

.
Unuttuğumuzdan değil adını
Söyleyemediğimize say anlamını ondurmayan
Kan kesiği bu dizeleri.
Elinde olsaydı keşke savunmasız akması yaşamın
Şimdi hayal zamanı değil
Kuşlarını dağıtmak için didişiyor bulutlar
Dışarıda rotasını kaybeden tekerlemeler
İlan- aşklarını sahipsiz bırakan günler…

.
Unutturmak yetmiyor adını
Kurumuş çiçek sapını tutarmış gibi yapma öyle
Bak zılgıdımız kekeliyor toyluğundan o zaman

Hoş gör acemiliğimizi sen
Derleyemediğimiz için yaşamanın yan anlamlarını
İzin vermez ki vurup gidelim
Saman nezlesinden ölüp ölüp dirilen yollar…

Unutturma adını yine sen

yirmialtıağustosikibinonaltı