Gri Gökyüzü Sende Siyah Oldu

Yaşanmaması gereken duyguları yaşadık,
çoğu acı veren…
oysa bir damla mutluluk istemiştim.
geriye kalan yıkıntılar,
gözlerinle görmediğin ,
kulaklarınla duymadığın yıkıntılar…
seni umut ederken yarınlarda,
hayatımda, şimdi bir damla göz yaşında olmak ağır geliyor…
tamam!
istemiyorum beni sevmeni,
sevme de zaten,
ben sana acı yaşatmak istemem ki!
Unutursun zamanla,
gözden ırak kalıyoruz nede olsa.
böyle hiç olmadık bir anda aklına gelirim,
bir hıçkırık tutar seni,
gözlerinden bir damla yaş süzülür,
o an esen rüzgar saçlarını okşar,
benim senin ruhunu okşadığım gibi,
ellerin gözlerine gider,
yanaklarına dağılır göz yaşların,
yanakların da göz yaşının değdi yerde olmak isterim
ama olamam…
sen hissetmezsin beni,
görmezsin!
bir offf bile çekmeden devam edersin yoluna.

sen güçlüsün,
ben zayıf…
sende çareler var,
bende çaresizlikler…
sende yaşanmamış yıllar var,
bende bir çok hatıra…
insan geçmişini silebilir mi?
ben böyle bir süper kahraman değilim…
sana tüm benliğimle gelmiştim oysa…
dudaklarından, bir elveda demeden çıkıp gidiyorsun…
Boş ver!
irite olma şimdi,
söylemem sana “seni seviyorum sevgilim” diye…
duymasın kulakların,
kızarsın sonra…
ne olur ne olur kızma bana…
takatim yok artık…
uyuyamaz oldum geceleri,
geceler ağır geliyor,
sevdam ağır geldi…
öylece elveda demen çekip gidiyorsun…
dur!
deme,
gitme sakın,
yokluğun da yaşamak ne kadar ağır sen bilmiyorsun…
tamam, bakma bana bir daha,
tutma sözlerini
özleme beni…
ya da özle
hem de çok özle sevgilim…