Gri Dem Şiiri - Ayhan Varol

Yırtıcı gri bir dem

Şiir kefenidir şairin;
Avazın zorlanan doruğuna ulaşan kasırga boşluğu. Hücrelerin ölümüne kayıtsızlık tarihin ihanet biçemini taşır. Yol yolsuz, yok yoksuz kalabilmeyi başardı sonunda. Her parmağın çamura bulanma arzusu başgösteriyor, mürekkebin boynu bükük.

Boynu bükük beyazın...karın yarattığı kısmi katliamla. Yazınsal boşluk çarmıhın, çarmıh olmaktaki pişmanlığını yaşamakta. Sözcükler ölümüne tükendi.

Şarap şairiydi şiirin...
Ne Firavun’un ağzından fışkıran alevli tarih, yazılabilirlik oranında kaldı... Ne İsa asasına anlam katabilecek bir eylem kaldı artık. Muhammed’in çürüyen şairaneliği ise derinin altına kilitlenmiş paslı pranga şimdilerde. Hiçbir sözcük...yazı...dilsel ses harcayacağı eforun karşısında dikelme şansına sahip değil artık. Güz öldü.

Güz öldü...pelte pelte dökülen taş levhalara yazılmış her anıtsal söz de öldü. Kurgunun kendine sapladığı kargı... kargışlandı düşünsel organ. Arefesindeyiz hiçlenmenin yarattığı girdapta yok oluşun. Hiçlendik. Buhar...ve gaz!

ava