Kaçın kurasıyım bilmiyorum
sofrasında şeytanların
ağ örerken yoluna
gündüz vakti
yaşamın.
...git gece ör ne öreceksen...
Cumbası düşmüş
yürek buruşukluğu
oturdu kaldı
bu sessizliğe.
...sen kaşındın...
Zaman olasım geliyor
dibe saplanmış demirinde yüreğimin
akıntısız
soluksuz.
...ol ol saplan kal çıkma...
Kaç zaman sürecek bu?
yüreğimin üzeri ne zaman!
ne zaman!
kapanacak kumlarıyla
bu sessiz sıvışmalarımın.
...zaman bitirecek seni sen sor...
29/01/2005/bodrum
Ahmet KöseKayıt Tarihi : 1.2.2005 01:16:00
Şiiri Değerlendir
- Ölüm
- Okul
- Deniz
- Araba
- Anne
- Güzellik
- Sevinç
- Allah
- İstanbul
- İhanet
- İslam
- Zaman
- Çocuk
- Hüzün
- Tanrı
- Umut
- Tarih
- Kin
- Kedi
- Köpek
- Mutluluk
- Türkiye
- Müzik
- Yağmur
- Hayat
- Ayrılık
- Eğitim
- Evlilik
- Gece
- Aile
- Barış
- Bayram
- Atatürk
- Çanakkale
- Dolunay
- Doğa
- Özgürlük
- Dost
- Savaş
- Peygamber
- Politika
- Para
- Şehir
- Sevgi
- Günaydın
- Aşk
- Kadın
- Çiçek
- Çevre
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
svg & syg
TÜM YORUMLAR (1)