Sevmeye yeteneksiz iki insanın kaleminden yazıyorum.
Üstüne kat kat boya döktüğüm mutsuzluğumun gözünden
Çize karalaya yaşamıyor muyuz hayatı
Ne siyah, ne beyaz, gri olmak gerekiyor bazen.
Hiç gökkuşağı olmadığını düşün
Ya yağmuru ya güneşi görüyor çerçeve
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim