Gri Şiiri - Yusuf Kaya

Tozdan ve kirden önce
Güzellikler vardı bu şehirde
O zamanlar ıslık çalardım yollarda yürürken
Geceleri, yıldızları sayardım
Bir efkarlı türkü dolardım dilime
Gözlerimde, gözlerinin hayali
Ufuklara dolardım
Tüm şehirde sokak sokak
Seni arardım

Gri bir gölge gibi uzaktan
Ellerimi açar sana koşardım
Gece gözlerimde tüllenirken
Bedenin bir ruh gibi
Kayıverdi kollarımdan
Yine bir gri gölge kalırdın uzakta
Ağlardım

Sarı saçların geceme hiç ışık katmadı
Ve bir çift zümrüt yeşili göz
Rüyalarıma hiç girmedi.
Aramızda,
Neden görünmez duvarlar vardı,
Ve neden gece hep seni
Gri’ye boyardı.

Bir bakışına hasretti gözlerim
Ve kulaklarım bir gülüşünü duyma azminde
Bir gri gölge idin
Gülmedin
Ve hiç görmedim gözlerini
Sana, doyasıya bakamadım
Koştum durdum peşin sıra
Sana bir kez olsun ulaşamadım
Bir Gri gölge idin kaçtın
Bir ruh gibi
Pembeden hayallerimde dolaştın.

Sen yeşilden ve sarıdan öte
Gri renkli sevgilim;
Yine sislerin ardından gül bana
Efsunluca,
Ve ta ötelerden sev beni
Dokunma, gülme istersen
Ne olur ağlama,
İnan ben ağlıyorum.
Seni düşünerek
Geceleri, sabahlara bağlıyorum.

Gözlerine bakamazsam da
Görüyorum seni
Ve şarkılar söylemesen de sen
Ben dinliyorum.
Gecenin al yalazında, yapayalnız üşüyorum
Sığındığım tek bir şey var
Seni Seviyorum!