Sen bilmezsin sensizken bu şehri,
Nasılda harabeye döner grileşir sokakları.
Kuşların kanat çırpışı sessizliğinde,
Kaldırımlara anlatırsın yalnızlığını
Geceler acımaz ruhlara, hep hasret hep acı
Boş tavanlara dikersin bakışları.
Yaşamın nefesten ibaret olduğunu hatırlatır yokluğun
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta