Greyder Şiiri - Haldun Güner

Mazotun var mı, depon dolu mu.
Gümbür gümbür çalışır,
devirip göçertirsin,
Açıtığın yol, yıktığın ev mi? greyder

Hiç arkana baktın mı,
Aslında yıktığın, bir ailenin düşleri,
Belki kundaktaki bebeğin beşiği,
Dönüp hiç arkana baktın mı greyder

Üzerine taş mı attılar,
Yoksa atılan, kaybolan umutlar mı
Ya da hayallerin, düşlerin alevi,
Üstün başın kirlendi mi greyder

Köyden kalktılar, göçtüler İstanbul’a
Gelene ev bark mı verdiler, greyder.
Işlerini, dişleriyle söküp aldılar,
Evlerini kendi elleriyle yaptılar

Çocuklar okusunlar, ailelerini yüceltsinler,
Onurlarını korusunlar, dediler be greyder.
Nineler rahat yüzü, kadınlar ebe,
Hastalar doktor görsün, dediler greyder.

Yıktığın belki bir karıncanın,
Belki bir tavşanın,
Hepsinden öte,
Hem düşlerimiz,
Hem de, yuvamızdı greyder,