Grevde Şehrin Tüm Sevdalıları

Umut sahte, kar cepten gidiyor
Grevde şehrin tüm sevdalıları,
İlk gününde davul zurna sesleri
Her yanda grev kırıcılar
Gözcüler şaşkın
Yalancı baharlar gibi keyifsiz
Kıraç topraklar gibi verimsiz
Çekiçler susmuş, demirler kara yasta
Ve gönül işçileri beyazlar içerisinde
Karanfiller mavi,
Marşlar hep bildik...

Elinde düdüğü faşist bir işbirlikçi gezinmekte
Tütün balyaları kederde,
Cibali’de kesif bir duman,
Zeyrek`te acısı çıkmakta
Ekmek arası hüzün dağıtılmakta yüreklere
Sevda karası gözlerde matem
Çember daralmış, tebeşirlenmiş her yan
Sarısı ve de kırmızısı sendikaların
Açıkça satmışlar yürekleri.

Balat`ta vurgun yemiş sevda korteji
Eyüp’te bozgun
Tepesinde Piyer Loti ağlamaklı
Demirkapı tarafından saldırmış eli sopalı işbirlikçiler

Düşerken sevda çamur deryalarına
Bağımsızlık diye haykırmış devrimci duygular
Elleri kelepçeli sevdalar
Tren vagonlarına sıkıştırılmış sürgünler
Sibirya soğuklarında donan umutlar

Eski karlar yağıyor Şehrime
Bozgun her köşe başında gülmekte

Yüzünde zincir izleri
Bileklerde kelepçe
Aşk, İstanbul’da ölmekte.

Mozan-Muharrem Araz
19 Aralık 2008