Grendal'ın Büyüsü Şiiri - Kaan Kapgan

Ufak dostum Grendal bana bir gün dedi ki:
Hiçbir şey karşılıksız değildir.
Benden bozukluklar istedi,
Her bozukluğa bir mısra teklif etti.
Otuz küçük tekerleğe otuz mısra satın aldım.
Grendal pişman oldu,
Ah küçük müşkülpesent,
Ufak, ufak Grendal.
                 ****
Hayat bir insan olsaydı
En sevdiği içecek gözyaşı olurdu
Kati suretle bir kuşun duvarlarına,
Aşk sözcükleri karalardı.
Sandalyelerin tacında el aynası,
Pamuk şeker avcısının ufacık tüyleri,
Avcının kadın olduğunu hiç kimse bilmiyor
Grendal'a ne yaptığını, kimsecikler
Hiç kimseler bilmiyor.
Yayını gerdiğinde bir gezegeni gezmiş Grendal
Koyu lacivert güneşi olan.
Okları yay kapanınca fırlıyormuş
Dilin mahkum olduğu iki etten parmaklığa
Merak duymuş Grendal.
Balerinlerin nasıl süzüldüğünü,
Şimdi öğreniyordu, şimdi öğreniyordu.
Kalbinden öğreniyordu,
Arıların tablolarındaki tasvire göre,
Pamuk şeker avcısı yalan söylermiş.
Grendal sen ufaksın, müştekisin ufaklık.
Av sezonu bitecek,
Kar yağacak güneşten.
Kar zıplayarak, Jüpiter'de evlenecek.
Avcı bir gün doyacak sana Grendal,
Seni kovalamayacak.
Kar yağacak güneşten,
Gidecek o, ufaklık anlamalısın,
Merhaba diyecek başka başkalara,
Okunu ve yayını kuş duvarlarına asacak.
Grendal duvarlarla konuşmamalısın.
                             *****
O yaşlı cadıyı bulamazsın Grendal,
Yaptığı büyüyü bozamazsın Grendal.
Ağlamak ve ağlamak,
Hayatı sarhoş etmek.
Cadıyla ikisini samanda seyran etmek.
Unut gitsin Grendal balerinlerin nasıl süzüldüğünü
Avcının peşinden nasıl süzüldüğünü.
Koy biraz gözyaşı içelim Grendal,
Bu akşam da birazcık sevmeyelim Grendal.