Gramofon Gıcırtısı Şiiri - Ümit Seyhan

Acılar kemirir gözlerini
Bir avuç biber atılmış gibi
Yanar gözbebeklerinin ta içi,
Çaresizce bakarsın etrafına
Bir kuş sürüsü havada
Arılar kelebekler dallarda
Yaşlı elma ağacının terli yapraklarında
Aynı hışırtı
Yaz çicekleri solmaya yakın
Bir ben miyim dersin
Bir ben miyim
Kaderin gramofonunda ki boş gıcırtı

Dolup dolup gelir gözlerin
Tüm ayrıntılarda flu bir nefes
Ne zaman birikmiş içime bunca kahır
Demedim mi
İnsan eskise bile
Yüreği aynı kalır

Sabretmek direniştir terennümü
Diriltiyor öldüğü yerden tüm kuşkuları
Rabbim anladın da halimden
Savcısı, hakimi bir
Bu davada
Yalvartanda ben yalvaranda
Seyret diyorsun üstelik
Çırpınırken çırılçıplak kendini

Tevekkülüm kimi zaman is
Kimi zaman küf
Kimi zaman ekmek koktu
Dilimde yılan başlı çıbanlar
Zehirini akıta akıta gönlüme
Bir beni, hep beni soktu

Savrulmak rüzgarlarda
Boğulmak dalgalarda
Yakılmak alevlerde kalsın
Rabbim al elimden kabzı zehir şu hançeri
Ellerim çok tanıdık
Ölümüm böyle olmasın

#Ümitseyhan