Gramofon... Şiiri - Ercan Keskin

Bir şiire takıldım bozuk plak misali
Ah dön dolaş seni sende arar dururum ben
Vefasız aşklar gibi boynumuza vebali
Bulunur mu hiç öyle başlangıca dönmeden

Sil baştan açmak gerek mühürlenmiş yüreği
Hayır gelmez geçmişten ipin ucu kaçınca
Çözmeye çalıştıkça düğümlenir ilmeği
Kanatırsın durulmaz yarayı kaşıdıkça

Onarılmayı bekler yarım kalmış şiirler
Kendi evreninde yaşanmamış aşklar gibi
Geçici heves değil gerçek sevda ise eğer
Sönümsüz duyguların sen olursun sahibi

Bir şiire takıldım ben dön dön dur öyle ki
Cızırdadıkça sesi kalbimdeki ağrısı
Harala gürele *bir kısır döngüdür sanki
Savrulmuşluğun hüzün dolu gönül yarası

Şairin tezgahında enikonu eprimiş
Şiirleri vardır ki bilinçaltında saklı
Veyahut el değmemiş hiç gün yüzü görmemiş
Zulasında gizlenmiş şiirsel taslakları

Seni ararım gönül katmanlarında seni
Kuantum sıçrama yaratmak için seninle
Ya vefasızlığın anlaşılmayan gizemi
Ya da ayrılırken o bıraktığın busenle

Emekle yenilenir aşk sevdayla yücelir
Kaybolan titreşimi ince ayarı bulur
Yarım kalmış şiirler ki yeniden derilir
Belki de küllerinden doğan bir destan olur

Gerçek sevdalı ya şair ya da filozoftur
Hangi duygu coşunca kabına sığar taşmaz
Artık o bitimsiz yolun yalnız yolcusudur
Sonuçta ereğine ulaşır bu kaide hiç şaşmaz

Hayal kırıklıkları kendi kazdığımız kör
Kuyu gibidir sonu görünmeyen karanlık
Bizi içine alan bil ki sevgisizliktir
Kalbi sevgi öğüten görür mü hiç daraşlık

Gerçek aşk felsefeden öte şiirden dışra
Kaynağını ilahi sevgiden alır ve de
İçselleşip ekrar dağıtılır insanlara
Gönül zenginidir o borcu kalmaz kimsede