Kurşunları katil bir tabanca, menzilindeyim
Kanatlarım altına aldım korkularımı
Temmuzdan kovulmuş yıldızlar gibiyim çaresiz
Göklere el açıp, karınca duaları okuyorum.
Sana boncuklar örüyorum tespih tespih
Parsel parsel bölüyorum uykularımı
Kahve telvesi gözlerinde fallar açıyorum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
