önce gözlerin elveda diyordu
belli ki gidiyordun
ardışık acılar kervanına kıvrılıp
parantezler içine sakladım eksilen kimliğimi
kadehe şarap dökecekti
yüreğe umut yokluğun
kör kuyulara rengarenk dilekler atar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
