-Damlanın sızısı saz olmuşsa sözlerime sensizliği nasıl yaşadığımı anlaman gerek.
Islanmayı bilmeyen gözlerimi peri açılmaz oldu. Kurumuş yaram gibi, yüzümde kuruyan gözden ırakların var. Islanmışlığıma alışan uslanmışlığım var. Sen kaç damla aktıysan ben o kadar içten vicdanen eridim, ağladım, zırladım, biledim bahtımı.
Yağmuru ağlatan damlalarındı. İkiniz ağlarken söyle beni hangi dağ bağrına alır ki? Setlerimi yıkan bu akışlara nasıl dayanır ki yüreğim
Herkes dişine taş takarken ben kalbime; ancak dayanır Gülfem…
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Sahi, şair demez mi sen bu kadını bu kadar seviyorsun, demek ki bir şey var deyip sevmeye kalksa ne yaparım sözsüz dizelerimin imgesi, dizimin bağını kesen gül yaramın en kırmızı, en aşki olanı.
harika, süper..bunları yazdıran kadın kimbilir ne kadar şanslı
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta