Gözyaşların Tükenmediği Eylülde

Çetin dağların eteğinde
Yüreklere
Acı sağan
Annelerin haykırışıdır
Dikenli yollarda
Arsız kurşunlara yakalanan
Umuttur, sevdadır, barıştır,
Yangın yerine dönen
Kanlı ellerde
Gökyüzü büründü zifiri karanlığa
Dertli, dermansız yaralar kanıyor tüm yüreklerde

Gülümsemeler tükeniyor
Ezen
Günahkar pençeler
Can alırken
Çocuksu bakışlarda
Acı
Korku
Uç verdi, yaşam eziliyor
Şengal kan revan içinde
Eller, ayaklar bedenler paramparça vayda vay

Ölüm hançereye dayandı da geçti
Ruhları kirli
Giysileri siya
Takkeli
Külahlı
Zebaniler "Allah Ekber" diyerek
Kahpece, barbarca
Yaralara tuz basarak
Ezidi'lere
Vahşet, zulüm uygulayarak öldüremezsiniz insanlığı

Gözyaşların tükenmediği Eylül'de
Bulutlar Duok'u sardı
Her yer karanlık
Güneşi görmek
Hayal
Mekke-i Mükerrem
Firdevs-i a'la uğruna
Habire hunharca Ezidi'leri kesenler
Türkmenleri
Kürtleri göçe ettirenler
Pis emeller uğruna
Kadınlara, kızlara kötülük
Sübyanları
Çocukları
paramparça edenler
Camiler
Kiliseler
Sinagog'lar
Taç Mahal size kalsın
Onursuzluğunuzla
Kıymayın canlılara
Kıymayın Şengal halkına dünyayı bırakın tüm insanlara

07.09.2014
İstanbul