deniz ülkesinde bir damlaydı hayalin
masmavi bir girdap gibi kaybettin beni
ey sonsuzluk dergahındaki mabedim
ben seni ölümü beklerken sevdim
gecenin karanlığına döktüm gözyaşlarımı
ne olur geceler hiç bitmesin, dedim
ayrılığın zehrini damar damar içime çektim
ben seni ölümü bekler gibi sevdim
bahşettiğin kelimelerden aldım nefesimi
sende gördüm duyguların en hasını
bazen yıksam da vefanın saltanatını
ben seni ölümü beklerken sevdim
herkesten kaçtım, gittim uzaklara
sildim tüm hatıraları hem de bir çırpıda
ne yana baksam cemalini göremedim amma
ben seni her gün dokunur gibi sevdim
öylesine tutkun ki yüreğim aşkına
sonsuz bekletsen de hani
bu acı yine de mutlu eder beni
bilmez misin gözyaşlarımla sevdim ben Seni…
22.VI.10
İsa YılmazKayıt Tarihi : 22.6.2010 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)