bak; sevdamın ince sızısı
yüreğimde ki bütün zincirleri
kırıp attım
pas tutmuş kilitleri gözyaşlarımla erittim
daha ne kadar çok sevebilirim ki seni
yağmurlarda ıslandım erimedim
karlar yağdı ruhum çıplak sana geldim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta