Bugün göz yaşlarımla akıtım adın yüreğimden
Akarken bir ırmak gibi yatak yapasada
Akıttım seni yüreğimden Kaldı izi derin
Kurudu artık sevgilerim ve yüreğimdeki yeşeren otlar
Ne gereksiz durmuşum dünyada
Ne sacma sapan sevmişim hep ben
İnanmıyorum artık sevgilere
İnanmıyorum artık aşkalara
İnanmıyorum artık dostluklara
İnanmıyorum artık dünyaya
Yalanlar, yılanların içinde kaldım
Riyalar için de katrana bulandım
Bana siyah diyenler
Sizin gibi beyaza saklanmadım
Yok anlamı hiçbirşeyin
Ben ne zaman sevsem aldandım
Ne insalar vardı yanımda
Gitme deyip, yol gösteren
Kazık atma deyip de
Bana doğruyu çok gören
Varın siz bilin herşeyi
Varın siz böyle olun
Eleden gelen birşey yok
Bu deli 30 senelik deli
Sonuçta deli
Herkes bildi ne olduğumu hep
Saklayamıdm ben sizin gibi kendimi
Yok oldu son ümitlerim şimdi
Var sa, yok sa,ne kaldıysa gri
Kırdılar çekiçlerle camdan sevdalarımı
Geceleri kızıl parlayan korlarda eritiler yüreğimi
Aklıma ihtiyaç duyulunca çalındı kapım
Hiç olmadı ki yüreğimi soranım
Kayıt Tarihi : 29.4.2010 12:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!