Gözyaşlarımın Sessizliği...

ne kadar acımasız karanlık bir gece
sanki yetim kalmış güneş unutmuşum hayallerimi
duvar diplerinde
uzak kalmışım yarınlara birikmiş acı hüzün ve gözyaşı içimde
öylesine dalmışım ben derinlere.

gecenin ayaz sonrası
bir güneş doğar toprak kokar zaman
sessiz kalır düşlerim
ben koşarım zaman koşar
iter beni yarınlara.

sensiz hayallerimi serdim
kuşlar uçarken kanatlarına
gölgesi itti beni
karanlık geceye
soğuktu ellediğimde tenim
o an ölüm geldi aklıma aldığım son nefes sonrası.

duvarda durur resmin ben bakarım o gülümsen ben kızarım
konuşur dururum kendi kendime
gölgem yansır duvara
boğar beni gözyaşlarım
yokluğunu dert ettim kendime içimde birikti hüzünlerim
ben küserim hayata...
Hüseyin YANMAZ
06/10/2012