Gözyaşlarımı sil baba Şiiri - Akif Tütüncü

Hep aynı kelime
Başlarken de, biterken de

Bir kelimenin eksikliği
Bu kadar mı eksik bırakırmış yaşamı

Baba
Kısa pantolon giyiyorken daha gözlerim
Bırakıp gittin
Ne bir gün kanayan yaralarımı silerken gördüm
Ne de yavrum diyen sesini duydum
Sadece eski iki resim
Birde kıymetini bilmeyip kırdığım saatin
Senden bana kalan

Bir eşyanın eksilmesi hayatta
Bu kadar mı eksiltirmiş insanı
Bütün saatler durdu sanki
zamanlar
Hep aynı kelimenin öldüğü güne akıyor

Babam

Bak ölmeden ilk defa sana babam dedim
Neden silmiyorsun akan gözyaşlarımı
İlk defa, ilk defa
Kendi başıma silemiyorum
Yoruldum