Gözyaşlarımı Kendim Silerim

Yoldaşlar yolda bıraktı yılmadım
Yoldaşlar sırtımdan vurdular dağılmadım
İlmek ilmek pusulardan geçerek
Yürüdüm hiç durmadan
Üstelikte tebessüm ederek.

Yılmamı beklediler
Dağılmamı istediler
Pusu kuranları övdüler
Direndim direndim devrilmedim
Sırıtanlara acılarımı hiç belli etmedim.

Savaş başlayınca yalpaladılar
Cephelerde yalnız bıraktılar
Cephaneleri karşı sipere attılar
Yoldaşlar sırıtarak keyif çattılar
Siperden canlı çıktığımda kaçtılar.

Yaşadıklarımdan öğrendiklerim
Yüreğine güveneceksin onu bilirim
Çok zorda kalırsam hep türkü söylerim
Yavşaklara küfrü bile ödül görürüm
Ağlarım ama gözyaşımı kendim silerim.