Gözyaşlarımı Adadım Umuduna

Niyaz etmek için
gözlerinde tırmanıken munzur baba yokuşunu
dudaklarında soluklandığımda
siirime bulaştın
harflerim-kelimelerim,satırlarım-kıtalarım
üstüm-başım,elim-yüzüm
sen…

Yağmur damlalarıyla
sızıyor içime
kirkbeşlik bir şişede
savuruk gülüşlerin
Yetmişlik şişede
gül dikip gamzelerine
Prometheus`un avuclarına
kor bir ateş niyetine bırakıp yüreğimi
umuduna gözyaşlarımı adıyorum Moriya`da

Bütün iklimleri kederli,
bütün sokakları kuşatılmış
bütün sevdaları yağmalanmış bir şehirde
tutanaksız süngüleniyor hayallerim
bir avuç gülüşün bulaşıyor avuçlarıma

Çocuklar oynamıyor artık
yüreğimin varoşlarında
Gönül dağını sis kaplamış gözlerinin kuytuluklarında
serseri gölgeler vuruyor üstüme
sorgusuz bir düş vuruluyor kanatlarından
Gözlerimde umutlarım sabıkalı
Sen diye Galip ìn ordularına mı açmışım,
Laç deresi misali kanıyor
göğsümün sol yanı...