Ben ki; Umuda gebe yüreğimi kanatıp
Gözlerimle sevmiştim seni
Hiç dokunmadan
Küçük buseler kondurmuştum dudaklarına gizli gizli
Koklamıştım tenini
Ben ki; terinden kıskandım tenini
O mahsun bakışlarında soludum cenneti
Yokluğunda varlığına sığındım
Varlığında gözlerine
Ilık meltemlerimde büyüttüm seni
Gözyaşlarımda sakladığım sevdam
Sen; ne sevda tohumları ekmiştin yüreğine
Ne karasını tanımıştın sevdanın
Ateşlerde nasıl yürünür yalınayak
Nereden bilecektin
Üşümemişti ki yüreğin hiç çöl sıcaklarında
Yağmurlarda ıslanmamıştın ki sırılsıklam
Mevsimlerden vazgeçmemiştin ki zamansız
Karanlığı yırtarak süzülen ay şahidi olmamıştı ki yalnız gecelerinin
Kirpiklerinin saçakları donmamıştı ki hiç
Kırabilseydin zincirlerini
Hükmedebilseydin
Sınamaya kalkmasaydın yokluğunla bilmeden
Bilmem, kaç geceye yeniden can verip
Haykıracaktın şakaklarından akan terle nefes nefese
Benim ol diyecektin
Sen gözyaşlarımdaki sevdam
Acılarımı bedenimde közleyip
Yanaklarımdan süzülüp gidişine izin verdim
Son kez baktım gözlerine
Gözlerinde gözlerimdeki bitişine
Kayıt Tarihi : 9.7.2012 00:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Akpınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/09/gozyaslarimda-sakladigim-sevdam.jpg)
Gözlerinde gözlerimdeki bitişine..."
Muhteşem bir şiir!
Kutlarım Canan Hanım.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Mutlu olmaktan çok, mutlu edecekti insan insanları.
Kimi secdede, kimi dans, aşk, Keman ve şarap.
Öpüyordu rüzgar elbisesşz bedenleri.
Sarhoş ediyordu şehirlere düşen merhametli yürekleri dua.
Ve aniden bir sala verdi.
Delikanlı fırladı yıkıntıların sokaklarına.
Elinde insana hiç yakışmayan silah.
Gözlerinde şimşekler çakan yalnızlıkla.
Kim öldürecekti özlemeyen yanlarını.
Cebinden bir resim fırladı.
En güzeliydi ömrünün.
Kokusu sarmıştı yıkıntıların arasında.
Oyun bu durdu.
Keman sustu.
Hayır hayır!..
İnsan bu olmamalı
Ve
Katilini yüreği hüzünlü kıyamadı.
Penceresindeki kuğu kolları arasında süzüldü.
Ve sustu kelime heybesinden çıkmadı.
Cümle halden sıyrıldı,
Çiçekler kan kırmızı renge büründü.
Şairdir her gönül, sen yine kol bülbül.
Dedi ve sustu
Yarıda kesiverdi şiiri
Nasiplendik elhamdulillah, aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (35)