Kemiklerimin sızladığı
uzuun kış mevsiminin ortasından..
Bir soğuk aralık günü,
Akşamüstü..
Gözlerimle birlikte buğulanan,
penceremin ardından..
Karların örttüğü sokağa,
ve işaret parmağımla
cama yazdığım adına bakıyorum.
Buğular damlaya dönüşüyor.
Elimin ayası ile gözlerimi siliyorum.
Cama yazdığım adını ise,
elimin tersi ile..,
Silemem, silemiyorum.
Kayıt Tarihi : 23.1.2008 22:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler..
TÜM YORUMLAR (2)