Hayat ne kadar acımasız..
Erkekler ağlamaz diyorlar,
Dalga geçme, bütün insanlar ağlar..
Ağlamak birkaç damla,
Belki de birçok damla.
Farketmez..
Damlalar az veya çok
Önemli olan ağlamak.
Evet
Belki de yaşanan acıların,
Bir hayatın, yılların
Birkaç damla ile geçiştirilmesi..
Ağlamak bu..
Ağlamayanın ben insanım demesi zor..
Acı, keder..
İnsanların yaşama biçimi bu..
Ağlamayan insan gülemez.
Gülen insan ağlayabilir..
İşte sevmek bu..
Severken ağlatmayalım,
Gülelim..
Kayıt Tarihi : 6.3.2011 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Memet Tekdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/06/gozyaslarim-sen-ve-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!