Yüreğimin ş/aşkın taşkınında kurumuş orm/anlar
Kıyıda köşede kekre yalnızlık, unutulmuş ağaçlar
Sesimi içimde tutuyorum, ruhumda günsüz acılar
Say ki hiç yaşamadım, bir var, bir yokmuş anılar
Hüzünlerin o ırak istasyonlarında eskimiş yüzüm
Gözyaşlarım bile aşk kokar, ben tende gül öptüm
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta