Gözyaşlarım Şiiri - Semra Şimşek

GÖZYAŞLARIM

Geldin yine takıldın kirpiğime.
Düşme yeter artık
yağma gözyaşlarım.
Eğipte başımı mahcup çocuklar gibi
sinemi kırk yerinden delme.
Delipte geçme gözyaşlarım.

Dinmiyor ömrümün hiçran rüzgarı.
Hepmi siyah olur?
kim kirletti beyazı?
Gecer sanmıştım hüzünler
zalim oldu yıllar, yokmuş affı.
Kor gibi yüreğimi dağlayıp geçme gözyaşlarım.

İçimde efkarın yoğunluğu
dertler sanki hep bana.
Nasıl anlatıyım?
Kelimeler yetersiz anlatamıyorum sana.
Nasıp kısmetimde hüsran var
bu düştü yazgımdan ömür sayfama.
Elleri bana baktırma gözyaşlarım.

Yüreğim...
Ölüm sessizliğinde bir sal
vuruyor karaya.
Hangi melhem, çare olur ki bunca derin yaraya?
Aldım alacağımı bu gam yüklü dünyadan
çıkar giderim mechul bir sona.
Arkamdan acıyarak baktırma gözyaşlarım.